ალჟირი არის ალჟირის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკის დედაქალაქი და შტატის უდიდესი ქალაქი. მდებარეობს ხმელთაშუა ზღვის სახელობის ყურის სანაპიროებზე ქვეყნის ჩრდილო-დასავლეთით. ალჟირი უძველესი ქალაქია მდიდარი ისტორიით.
ქალაქის ისტორია
იმ ადგილას, სადაც ახლა თანამედროვე ალჟირი დგას, ფინიკიელებმა თავიანთი კოლონიები ააშენეს ჩვენს წელთაღრიცხვამდე XII საუკუნეში. მოგვიანებით, ხმელთაშუა ზღვის მთელი სანაპირო კართაგენის სახელმწიფოს ფრთის ქვეშ გაერთიანდა. III საუკუნეში მისი შესუსტების შემდეგ ქვეყნის ტერიტორიაზე შეიქმნა ახალი სახელმწიფო სახელწოდებით ნუმიდია. V საუკუნეში იგი რომის იმპერიამ შეიპყრო და ალჟირის ადგილზე დააარსა მცირე ნავსადგური იკოსიუმი. ამასთან, მან არსებობა შეწყვიტა რომაელების წასვლის შემდეგ. XI საუკუნეში ამ რეგიონის ახალი დასახლება დაიწყო. არაბებმა ახალი ქალაქი ააშენეს პორტის ნანგრევებზე და მას ალჟირი დაარქვეს. ეს სიტყვა მოდის არაბულიდან "ალ-ჯაზიირი", რაც ნიშნავს "კუნძულებს".
XIII-XVI საუკუნეებში ალჟირი არის ავტონომიური საამიროს დედაქალაქი, რომელიც ტლემცენის სულთანატის ნაწილია. მალე პორტ-ქალაქი ესპანელებმა დაიპყრეს და მას პენონის ციხესიმაგრეს დაარქვეს.
1516 წელს მეკობრე ჰაირედინ ბარბაროსა ქალაქში შემოვიდა და ალჟირი მეკობრეების თავშესაფრად აქცია. მაგრამ 1519 წელს ჰაერედინმა თავი დახარა ოსმალეთის იმპერიის წინაშე სულეიმან ბრწყინვალის ხელმძღვანელობით. და ამ დროიდან აქ ჩამოყალიბდა თურქი ფაშას რეზიდენცია. მიმდინარეობს ქალაქის მოსახლეობის ისლამიზაცია.
1711 - 1830 წლებში ქალაქს მართავდნენ დეები, რომლებიც თურქეთის იმპერიის პადიშაჰის ვასალები იყვნენ. წლების განმავლობაში, ალჟირი გაიზარდა და განავითარა პორტის კავშირები სხვა უცხო ქალაქებთან. მოსახლეობა ძირითადად დაკავებული იყო თევზაობითა და სახნავი მეურნეობით. მომთაბარეებმა გამოუშვეს აქლემები და წვრილფეხა ცხოველები.
თანამედროვე ალჟირი
1830 წელს ფრანგებმა დაიპყრეს სახელმწიფო და ალჟირი თავიანთი კოლონიის ადმინისტრაციულ ცენტრად აქცია. ქალაქში ცხოვრობენ ევროპელები, რომლებიც ყურძენს ამზადებენ ქვეყნის წამყვან სასოფლო-სამეურნეო კულტურებად. ალჟირი იწყებს ღვინის წარმოებას საექსპორტო და საშინაო გაყიდვებისთვის.
საუკუნენახევრის განმავლობაში ფრანგები ისხდნენ ქალაქში, რამაც კარგად იმოქმედა ქალაქის განვითარებაზე. სწორედ ალჟირში დაწერეს ტილოებმა ისეთმა დიდმა მხატვრებმა, როგორიცაა მონე დეგა, რენუარი და დელაკრუა. ამავდროულად, ქალაქში გამოჩნდა ღვთისმშობლის ტაძარი და ღვთისმშობლის ბრინჯაოს ქანდაკება. პორტი ყოველთვის ივსებოდა ხომალდებით, რომლებსაც საექსპორტოდ საკვები და საქონელი მოჰქონდათ და დიდი რაოდენობით ხილს, ზეთისხილს, ზეთს და თაფლს წართმევდნენ.
მხოლოდ 1962 წელს ალჟირის სახელმწიფომ მოიპოვა დამოუკიდებლობა საფრანგეთისგან და მისი დედაქალაქი გახდა ამავე სახელწოდების ქალაქი. დღეს ალჟირი ხმელთაშუა ზღვის მთავარი პორტია. მასში ათობით მაგისტრალი და რკინიგზა გადის. აქვეა მეტრო და საერთაშორისო აეროპორტი. აგრარული ეკონომიკა, სამთო და მოპოვების მრეწველობა კარგად არის განვითარებული.
