პარიზის ქალაქის ყოველი მეტრი ფაქტიურად ივსება ღირშესანიშნაობებით. საფრანგეთის დედაქალაქის საოცარმა ისტორიამ მრავალი კვალი დატოვა. ტურისტებს ძალიან უყვართ ადგილობრივი სიძველეები, მათი სილამაზით, მასშტაბებითა და უნიკალურობით.
ქალაქის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ხიდი მდებარეობს ელიზეს მინდვრებსა და ინვალიდებს შორის. სტრუქტურა ისეა შემუშავებული, რომ ელიზეს მინდვრის გასაოცარი ხედი არ დაეფარა. სწორედ ამიტომ, ამ ერთ თაღოვანი ქმნილების სიმაღლე არა უმეტეს 6 მ-ისა. იგი დაარსდა 1896 წელს. შენობა არ შექმნია მეფემ ნიკოლოზ მეორემ. მშენებლობის დრო ემთხვევა საფრანგეთისა და რუსეთის კავშირის დაწყებას. შენობა ეწოდა ალექსანდრე III- ის (ნიკოლოზ II- ის მამის) საპატივსაცემოდ. საზეიმო გახსნა 1900 წელს ჩატარდა, როდესაც მსოფლიო გამოფენამ ფუნქციონირება დაიწყო.
ამ ხიდის სიგრძე ას სამოცი მეტრია და მთლიანად გაფორმებულია ანგელოზების, პეგასისა და ნიმფების მოხდენილი ქანდაკებებით. ცნობარი და სახელმძღვანელოების უმეტესობა შენობას ყველაზე ლამაზად უწოდებს საფრანგეთის მთელ დედაქალაქში. შესასვლელის ორივე მხარეს ორი დიდი ლამპიონი დგას. მათი სიმაღლე ჩვიდმეტი მეტრია, ხოლო მწვერვალებზე ბრინჯაოს ფიგურებია. ორი მათგანი ხელოვნებისა და მეცნიერების სიმბოლოა, მოპირდაპირე სანაპიროზე არის ბრძოლა და მრეწველობა.
სტრუქტურის შუაში კიდევ ორი სიმბოლოა - ნიმფების ქანდაკებები. ერთში ჩანს ნევის ნიმფა, რომელსაც რუსეთის იმპერიის გერბი უჭირავს. მოპირდაპირე მხარეს მდინარე სენის ნიმფაა ფრანგული გერბით. სანქტ-პეტერბურგს აქვს ამ ხიდის მიმზიდველი ხიდი. დღეს მას კიროვსკის ხიდს უწოდებენ, მაგრამ გახსნის დროს იგი ტროიცკი იყო. ისინი ერთდროულად დაიდგა ორი სახელმწიფოს სიახლოვის ხაზგასასმელად.
