1985 წელს რამდენიმე ევროპულმა ქვეყანამ ხელი მოაწერა შეთანხმებას ლუქსემბურგში, რომლის წყალობითაც შემდგომში გაჩნდა ე.წ. შენგენის ზონა. ზონის თავისებურება ის არის, რომ საერთაშორისო მოგზაურობის თვალსაზრისით, იგი მოქმედებს როგორც ერთიანი სახელმწიფო, რომელშიც სასაზღვრო კონტროლი ხორციელდება მხოლოდ შენგენის ზონაში შესვლისას და გასვლისას, მაგრამ არ არის იმ სახელმწიფოების შიდა საზღვრებზე, რომლებიც ხელი მოაწერეს ხელშეკრულებას. ამ დღეებში, როგორც ჩანს, შენგენის ზონის სტატუსი გარკვეულ ცვლილებებს განიცდის.
დღეს შენგენის ტერიტორია მოიცავს ოცდაექვს შტატს, რომელთა საერთო ფართობი 4 მილიონ კვადრატულ მეტრზე მეტია. კმ-ით და მოსახლეობა 400 მილიონზე მეტია. შეთანხმების დიდი ხნის განმავლობაში პირველად, ევროპაში გადაადგილება შეიძლება რთული იყოს. ცვლილებების მიზეზი, რომლის შეტანა იგეგმება შენგენის ხელშეკრულებაში, პირველ რიგში, არის სხვა რეგიონებიდან მიგრანტთა რაოდენობის ზრდა. ამასთან, ზოგი ანალიტიკოსი მიიჩნევს, რომ საზღვრის გადაკვეთის რეჟიმების ცვლილებები მოგზაურობას გაართულებს და შრომატევადი გახდის, მაგრამ გავლენას არ მოახდენს მიგრაციის მაჩვენებელზე.
2012 წლის გაზაფხულზე საფრანგეთმა და გერმანიამ თხოვნა გაუგზავნეს დანიას, ევროკავშირის პრეზიდენტობას, მოითხოვონ გადაადგილების თავისუფლების დროებითი შეზღუდვის შესახებ გადაწყვეტილების მიღების უფლება, თუკი გარკვეულწილად უსაფრთხოების ან საზოგადოებრივი წესრიგის საფრთხე ემუქრება ქვეყნები.
2012 წლის ივნისის დასაწყისში ევროკავშირის მინისტრთა საბჭომ მიიღო ცვლილებები შენგენის შეთანხმებაში. შესწორებების თანახმად, ზონის ქვეყნების მთავრობებს, საჭიროების შემთხვევაში, შეუძლიათ შემოიღონ კონტროლი მათ შიდა საზღვრებზე, დროებითი დახურვამდე, იუწყება რია ნოვოსტი. ეს ღონისძიება შეიძლება შემოღებულ იქნას, მაგალითად, თუ რომელიმე ქვეყანაში ლტოლვილთა პრობლემა გამწვავდება.
ევროკავშირის ქვეყნების შიდა პოლიტიკური დეპარტამენტების ხელმძღვანელებმა ლუქსემბურგში გამართულ შეხვედრაზე ერთხმად დაუჭირეს მხარი ინიციატივას. დაინტერესებული სახელმწიფოების შინაგან საქმეთა სამინისტროს ხელმძღვანელები ასევე შეთანხმდნენ საგანგებო შემთხვევებში ერთობლივი მოქმედების მექანიზმის შესახებ. ამავე დროს, საზღვრის დახურვის მაქსიმალური ვადა არ უნდა აღემატებოდეს ორ წელს. იმისათვის, რომ ყველა ცვლილება ძალაში შევიდეს, ისინი უნდა დამტკიცდეს ევროპარლამენტისა და ევროკომისიის მიერ.
შეთანხმებაში შეტანილი ცვლილებების კომენტირებისას დანიის იუსტიციის მინისტრმა მ. ბედსკოვმა გამოხატა შეშფოთება მიგრანტთა პრობლემის გამო და გამოთქვა მოსაზრება, რომ ამ შემთხვევებში არ უნდა არსებობდეს სუსტი რგოლები უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ზომების ჯაჭვში. არ არის გამორიცხული, რომ მალე ევროპელებს, რომლებსაც არ აქვთ მიჩვეული საზღვრები, მოუწევთ კვლავ მოერგონ რიგებს სასაზღვრო გამშვებ პუნქტებზე.
